Porwanie Kościoła. Zaświaty w wierzeniach kościołów tradycji protestanckiej

PORWANIE KOŚCIOŁA - opracowanie historii oraz wierzeń dotyczących rzeczy ostatecznych człowieka i świata Kościołów tradycji protestanckiej.
Fragment książki:
Swedenborgianizm
Bardzo interesujące jest twierdzenie Swedenborga, że człowiek w zaświatach zachowuje swoją płciowość, oraz że istnieją tam małżeństwa, bowiem pełny człowiek to połączeni kobieta i mężczyzna. Te małżeństwa, które w doczesności były dobrane i kochające się, będą małżeństwami także i po śmierci, natomiast ci których związki małżeńskie były pomyłką, w zaświatach znajdą dla siebie idealnych partnerów.
Sąd Ostateczny, który ponoć widział na własne oczy, odbył się w roku 1757. Nie wykluczył on spośród ludzi zbawionych niechrześcijan, tak więc szczęśliwość wieczną mogą osiągać nie tylko chrześcijanie, ale również Żydzi, muzułmanie, a nawet poganie. Ale nie osiągnęli go – o czym zapewniał z całą stanowczością – ani Luter, ani Kalwin, ani Melanchton, ponieważ ich nauki były zgubne dla rodzaju ludzkiego, a zatem wstrętne Bogu. Z tego powodu jak wielu innych ludzi wiodących złe życie trafili do drugiej krainy zaświatów, do piekła:
Piekło podobnie jak niebo również podzielone jest na społeczeństwa, a także na tyle społeczeństw, na ile niebo; albowiem każde społeczeństwo w niebie ma przeciwne sobie społeczeństwo w piekle, a to dla utrzymania równowagi. Lecz społeczeństwa w piekle różnią się według rodzajów zła, a stąd według fałszów, ponieważ społeczeństwa w niebie różnią się wedle dóbr, a stąd wedle prawd. To, że każdemu dobru przeciwstawione jest zło, a każdej prawdzie przeciwstawiony jest fałsz, poznać można z tego, że nie ma rzeczy bez stosunku do swego przeciwieństwa, i że z przeciwieństwa poznaje się, jaka ona jest i w jakim jest stopniu; i że stąd pochodzi wszelkie pojęcie i poczucie. Dlatego to Pan ustawicznie dba o to, aby wszelkie społeczeństwo niebieskie miało swego przeciw nika w społeczeństwie piekielnym, i żeby między nimi była równowaga. (...)